Nadmorski Park Krajobrazowy został utworzony w roku 1978 jako jeden z pierwszych parków krajobrazowych w Polsce. Jego powierzchnia wynosi 18 804 ha, z czego ponad połowę stanowią wody morskie Zatoki Puckiej. Lądowa część parku to Półwysep Helski oraz pas wybrzeża morskiego rozciągający się od Białogóry do Władysławowa (razem z Karwieńskimi Błotami). Na terenie Nadmorskiego Parku Krajobrazowego wydzielono 13 rezerwatów przyrody, 4 użytki ekologiczne oraz obszary należące do sieci Natura 2000. W 1994 roku park ten został również uwzględniony w systemie Bałtyckich Obszarów Chronionych.

W obrębie Nadmorskiego Parku Krajobrazowego można spotkać wszystkie rodzaje brzegów, które są charakterystyczne dla południowego Morza Bałtyckiego:
– wybrzeża klifowe (np. Klif Chłapowski, Klif w Jastrzębiej Górze),
– wybrzeża wydmowe (np. brzeg Półwyspu Helskiego od strony morza, Białogóra),
– niskie wybrzeża zalewowe (np. Słone Łąki, Torfowe Kłyle).

Na obszarze parku możemy spotkać bardzo różnorodną i bogatą florę, która jest bezpośrednio związana z występującym tu ukształtowaniem terenu. W Nadmorskim Parku Krajobrazowym rosną rzadkie w Polsce zespoły roślin halofilnych, czyli słonolubnych, oraz psammofilnych, które żyją na piaskach wydmowych. Obecne są tu również zbiorowiska roślin torfowiskowych, charakterystycznych dla wysokich torfowisk atlantyckich i zagłębień wydmowych.

Lasy zajmują ponad 40% powierzchni Nadmorskiego Parku Krajobrazowego, przy czym przeważają zbiorowiska borowe, m.in. typowy dla wybrzeża bór bażynowy, szczególny ze względu na występującą w nim krzewinkę – bażynę czarną. Dodatkowo w parku można znaleźć malinę moroszkę, która jest reliktem polodowcowym. Różnorodność ekosystemów na terenie Nadmorskiego Parku Krajobrazowego sprzyja również występowaniu tu wielu gatunków zwierząt. Na Półwyspie Helskim odbywają się intensywne przeloty ptaków w czasie jesiennej i wiosennej migracji, a płytkie wody Zatoki Puckiej dają dodatkowo sposobność zimowania licznym gatunkom ptaków. Na obszarze parku można też znaleźć miejsca lęgowe bardzo rzadkich polskich ptaków, takich jak łęczak, ostrygojad, ohar czy pliszka cytrynowa.