Kamienne kręgi w Trątkownicy, a dokładniej w lasach leśnictwa Babi Dół, zajmują powierzchnię ok. 0,75 hektara. W ich skład wchodzą 2 kręgi oraz 5 dużych kurhanów. Ponadto, do tej pory na terenie cmentarzyska odkryto ponad 60 grobów płaskich. Większość z nich to groby szkieletowe, w których ciała grzebane były z głową zwróconą w kierunku północnym.

Na cmentarzysku w Trątkownicy dokonywano pochówków w okresie od I do III wieku. Z prowadzonych tu badań archeologicznych wynika, że tutejsze kamienne kręgi są elementem kultury wielbarskiej związanej z plemieniem Gotów. Około I wieku lud ten przybył ze środkowej Skandynawii (która w czasach starożytnych była uważana za wyspę) na tereny Pomorza. Obszar leśnictwa Babi Dół został poddany badaniom archeologicznym, a następnie zrekonstruowano cały teren cmentarzyska. Niestety nie udało się jeszcze odnaleźć miejsca, w którym znajdowała się osada Gotów. Dodatkowo, z sag pochodzących z okresu wikingów, możemy dowiedzieć się, że kamienne kręgi spełniały funkcję miejsca spotkań starszyzny, obrad i sądów.

Kamienne kręgi w lasach leśnictwa Babi Dół przez lokalnych mieszkańców nazywane są również „kamiennym weselem”. Genezę tego określenia tłumaczy legenda:
„W zamierzchłych czasach jechał orszak weselny z kościoła w Żukowie do karczmy w Trątkownicy. Weselnicy zamarudzili po drodze i byli bardzo spóźnieni. Zniecierpliwione kucharki przygotowujące przyjęcie wypowiedziały życzenie: «Abyście się wszyscy w kamień zamienili». W tym momencie całe wesele, jadąc przez las, skamieniało”.