Kościół w Trzcinnie jest przykładem XVIII-wiecznej budowli sakralnej wzniesionej w tradycyjnej technice ryglowej. Wyróżnia się rzadko już zachowanymi emporami obiegającymi całe wnętrze świątyni. W 1590 roku w Trzcinnie istniał już kościół ufundowany przez właścicieli wsi. Obecna świątynia powstała jednak prawdopodobnie w połowie XVII wieku, a w wieku XVIII dobudowano wieżę i wewnątrz umieszczono empory.

Obok świątyni znajdował się cmentarz przykościelny porośnięty drzewami, z którego do dnia dzisiejszego zachowało się jedynie kilka nagrobków. Kościół nie posiada dekoracji architektonicznych, za wyjątkiem drugiej kondygnacji wieży, gdzie występują odcinkowe arkady. Ponadto, dekoracyjnie oddziałuje szachownica konstrukcji ryglowej oraz skontrastowanie ciemnej barwy drewna z jasnym tynkiem.

Wnętrze kościoła jest jednoprzestrzenne, nakryte nagim stropem belkowym. Zachowały się oryginalne drzwi: z kruchty (w wieży) do nawy oraz we wschodniej ścianie nawy. Do zabytkowego wyposażenia kościoła należy również ołtarz główny z połowy XVII wieku oraz wykonane z miedzianej blachy epitafium z 1775 roku.