Historia cmentarza w Pysznie łączy się z historią pewnej przyjaźni. Otto Smalian i Friedrich Oldberg razem odbywali służbę w pruskiej armii, podczas której bardzo się zaprzyjaźnili. Obiecali sobie, że niezależnie od wszystkiego zostaną pochowani na jednym cmentarzu. Po zakończeniu służby wojskowej objęli wysokie stanowiska w służbie leśnej. Otto Smalian w 1874 roku pełnił funkcję nadleśniczego i kiedy w dokumentacji księgowej podlegającej mu jednostki znalazł poważne niezgodności, których nie zdołał wyjaśnić, poczucie honoru pchnęło go do popełnienia samobójstwa. Będąc samobójcą, nie mógł spocząć na chrześcijańskim cmentarzu i został pochowany na Bukowej Górze. Friedrich Oldberg umarł cztery lata po tym wydarzeniu i zgodnie z przysięgą pochowano go obok przyjaciela. Tak właśnie narodziła się tradycja chowania ludzi związanych z lasem na leśnym cmentarzu w Pysznie. Ostatni pogrzeb odbył się tu w 1939 roku, a łącznie na cmentarzu znajduje się 31 grobów.