Kalwaria Wejherowska

Zdjęcie: Wikipedia

Budowa Kalwarii Wejherowskiej rozpoczęła się w 1649 roku. Ufundował ją założyciel miasta, wojewoda malborski Jakub Wejher, do którego należały wówczas te ziemie. Po jego śmierci potomkowie Wejhera oraz duchowni kontynuowali prace, mające na celu rozbudowanie kalwarii. W związku z powstaniem Kalwarii Wejherowskiej istnieje też legenda:

„Biorąc udział w wyprawie wojennej do Rosji, Jakub Wejher podczas oblężenia miejscowości Biała został poważnie ranny. Przyrzekł wówczas, że jeśli wyjdzie z opresji cało, założy na swych włościach świątynię i klasztor. Obietnicy dotrzymał i w 1643 roku wybudował kościół św. Trójcy, a kilka lat później klasztor franciszkański i kalwarię”.

W skład Kalwarii Wejherowskiej wchodzi 26 XVII-wiecznych kapliczek. Mieszczą się one na zalesionych wzgórzach w południowej części Wejherowa. Architektonicznie kaplice te należą do wyjątkowych na Pomorzu przykładów sztuki barokowej. Mówi się, że odległości pomiędzy kapliczkami odpowiadają odległościom dzielącym kolejne przystanki Drogi Krzyżowej Chrystusa w Jerozolimie. Co więcej, pod każdą budowlą znajduje się również garść ziemi z Jerozolimy, a wzgórza, na których położona jest kalwaria, mają nazwy pochodzące z Biblii, jak np. Góra Oliwna czy Golgota.

Kalwaria Wejherowska jest bardzo ważnym miejscem dla kultury kaszubskiej oraz główną atrakcją Wejherowa. Cała długość trasy wynosi 4,6 km, a jej pokonanie zajmuje zwykle ok. 2,5 godziny. Odbywa się tu wiele uroczystości religijnych, na które co roku przybywają liczne grupy pielgrzymów. Oprócz pięciu odpustów, które mają miejsce na kalwarii, szczególnie ważna jest uroczystość Drogi Krzyżowej, odbywająca się w każdy piątek Wielkiego Postu. Największą popularnością wśród wiernych i turystów cieszy się jednak, obchodzone w Wielki Piątek, Misterium Męki Pańskiej, obecnie przybierające formę inscenizacji drogi krzyżowej Chrystusa, w której biorą udział aktorzy.