Kościół w Wałdowie stanowi przykład XVIII-wiecznej budowli sakralnej wzniesionej w technice ryglowej. Mimo że parafia w Wałdowie funkcjonowała już w 1635 roku, istniejący obecnie kościół wzniesiono w 1716 roku. W 1957 roku świątynię znacznie przebudowano: dostawiono zakrystię i kruchtę, zmieniono położenie okien oraz zmodernizowano wnętrze.

W elewacjach występują prostokątne otwory okienne (powstałe podczas przebudowy w 1957 roku). Kościół nie posiada dekoracji architektonicznych, jednak dekoracyjnie oddziałuje szachownica konstrukcji ryglowej oraz skontrastowanie ciemnej barwy drewna z jasnym otynkowaniem.

W kościele zachowały się nieliczne elementy barokowego wyposażenia z 1717 roku: ołtarz główny i ambona (przebudowane w 1957 roku) oraz chrzcielnica i konfesjonał. Ponadto można tam znaleźć organy z XIX wieku oraz dzwony z 1625 i 1862 roku.